Het is herfst. De bladeren vallen, de temperatuur schiet naar beneden en de hoeveelheid hemelwater noopt tot aangenaam verpozen in huiselijke kring. Maar wat is de functie van herfst, of slecht weer, in een stripverhaal? Een kleine overpeinzing.
In de boeken van Manu Larcenet, en dan vooral de Dagelijkse Worsteling, bepaalt het weer sterk de stemming van de hoofdpersonen. De somberheid en melancholie druipt er vanaf. Al moet ik wel zeggen dat de blikken en stemmingen van de hoofdpersoon je regelmatig ook een ongemakkelijk gevoel geven. Een geniale manier om duidelijk te maken wat je als striptekenaar de lezer duidelijk wilt maken.
In de verhalen van Bommel en Douwe Dabbert heeft het weer een andere functie. Het geeft aan wat de lezer kan verwachten in het verhaal. Als het lente is komt alles goed, in de zomer is de situatie stabiel, in de herfst ontstaat een bepaalde dreiging die in de winter zijn hoogtepunt vindt. Voor de scenes die zich binnen afspelen geldt natuurlijk het tegenovergestelde, daar staan herfst en winter voor huiselijke gezelligheid.
De dreiging die van herfstig weer uitgaat vind je prachtig terug in de delen van Lord of the Rings. Tolkien laat de lezer door het weer zien dat de hoofdpersonen zwaar in de problemen zitten, zelfs zo erg dat er weinig hoop meer is. Frodo en Sam beleven hun hoogtepunt met knallend onweer en dramatische weersomstandigheden. Een vrolijk lentezonnetje zou in deze scene ook totaal niet passen.
In Bloesems in de herfst van Zidrou en Aimée de Jongh gebeurt het andersom. 2 oudere mensen die in zich in de herfst van hun leven bevinden, vinden elkaar en beleven een opbloeiende liefdesrelatie. Hier staat de herfst voor hoop en niet voor aftakeling en depressie. De combinatie van bloesem en herfst in de titel geeft dit op een mooie manier weer.
Wat mezelf betreft, ik ben niet echt een liefhebber van de herfst, maar gelukkig heb ik als hobby lezen en schrijven van verhaaltjes. En laat je daar nou ruim de tijd voor krijgen.
