Een paar jaar geleden op de prachtige stripbeurs in Haarlem vroegen een aantal jongeren mij of ik ook oude boekjes van Spiderman te koop had. Na mijn bevestiging en het antwoord dat ze waarschijnlijk Spinne-man bedoelden keken ze me aan of ikzelf een comicsfiguur was. Spinne-man, waar had ik het in vredesnaam over?
In 1966 begon uitgeverij Classics met hun 19e serie genaamd Hip Comics. In eerste instantie wisselden ze Spinne-man en De vier verdedigers af. Dat met die laatste The Fantastic Four bedoeld wordt lijkt me duidelijk. De boekjes waren in zwart-wit, kosten omgerekend naar de huidige valuta 0,23 euro en volgden chronologisch de iets oudere uitgaven uit Amerika.
Deel 1901, met als prachtige titel Spinne-man contra de spinnijdige schorpioen, kan in nieuwstaat tussen 75 en 100 euro opbrengen. Een schijntje natuurlijk bij de eerste Amerikaanse Spiderman die onlangs 3,6 miljoen euro moest kosten.
Vanaf deel 23 beginnen De Wrekers, jazeker dat zijn The Avengers, en een deel later De X-mannen. Blijkbaar kon Classics hier geen vernederlandste naam voor verzinnen. Deel 27 heeft de angstwekkende titel Als het monster verrijst. Volgens Classics hebben we hier te maken met ene Prins Namor en een creatuur genaamd Rauwe Bonk. Weer een sterk staaltje van Nederlandse naamgeving, omdat hier toch echt gewoon De Hulk bedoeld wordt. Als kind vond ik het prachtig dat Rauwe Bonk gewoon het heelal in kon springen en daar geconfronteerd werd met een zilveren kerel op een surfboard. Voor Bonkie geen enkel probleem natuurlijk.
Na deel 34 Durfal, Daredevil uiteraard, blijft het tot deel 120 stil met nieuwe hoofdpersonen. Dan krijgen achtereenvolgens Thor, Kapitein Marvel en Ijzerman hun eigen delen. Al deze hoofdpersonen krijgen na deel 169 hun eigen series,(alhoewel de Ijzerman-Classics maar uit 1 deel bestaat) maar de Nederlandse wieg van deze superhelden bevindt zich in de Hip-Comics en dat mag best weer eens gezegd worden.