Herman vindt een origineel cadeautje in zijn schoen en raakt al vroeg in kerstsfeer.
Gapend zette Herman het koffiezetapparaat aan en liep naar de postbus. Elke ochtend, behalve zondag, begon met hetzelfde ritueel. Eerst koffie zetten, de krant halen, Dirkjan en Elsje op de achterkant lezen en daarna onder het genot van een beschuitje met kersenjam, de rest van de krant.
Na de strips liep hij terug naar de keuken voor nog een bakkie. Tijdens het inschenken viel zijn blik op een oude schoen die voor de keukendeur stond. Ja hoor, Babs had zijn schoen weer gezet. Elk jaar dezelfde grap, een oude werkschoen uit de schuur, een stom gedicht en ter afsluiting een nog dommer cadeautje. Hij haalde het pakje eruit en voelde er even aan. Een stevig stukje karton op A4-formaat, zou ze dan toch de nieuwe Thorgal voor hem gekocht hebben? Hij scheurde het papier eraf en las eerst het gedichtje:
Lieve Herman,
De Sint is voor de zoveelste keer
Naar de winkel gelopen
Om voor zijne sacherijnigheid
Een cadeautje te kopen
Niet zoals verwacht
Het zoveelste stripboek
Maar iets voor bij de advent
Met een prachtige design-look
De Sint
Leuk hoor, zijne sacherijnigheid, design-look, waar haalde ze die onzin vandaan. Hij maakte het pakje verder open en stond even verbaasd te kijken: Een adventskalender met op elke dag een stripfiguur en allemaal in kerstsfeer. Lucky Luke, Asterix, Tarzan, Franka, Blauwbloezen en ga zo maar door. Hij moest toegeven een leuk cadeau met inderdaad een originele design-look. Hij maakte het eerste vakje met Lucky-Luke open en stopte het chocolaadje in zijn mond. Hmm, melkchocolade, zijn favoriet, dat smaakt naar meer. Hij probeerde het 2e vakje van Asterix open te maken, maar kreeg het niet voor elkaar. Het leek net alsof het deurtje vacuüm aan het karton vastzat. Hij prutste zijn broodmes eronder, waarna het vakje met geweld losschoot. In een stroom van steeds dikker wordende mist vervaagde de keuken. Nadat de mist opgetrokken was keek hij verbaasd om zich heen. Het leek net alsof hij in een of ander sprookjesbos terechtgekomen was. Een klein wit hondje kwam op hem afrennen en begon vlak bij hem keihard te blaffen. In de verte hoorde hij het baasje al roepen: ‘ Idéfix kom hier.’
Wordt vervolgd.
