.jpg)
Waarin Herman deelneemt aan een maaltijd met familie en goede vrienden
‘Herman liefje, wat vind je ervan?’
Zwijgend bekeek hij de creatie van Babs, Het zag er mooi uit, maar hij kon amper een compliment uit zijn bek krijgen.
‘Nou zeg eens wat, het ziet er toch goed uit, of niet soms?’
‘Ja leuk,’ mompelde hij en liep naar de koelkast. Een koud flesje bier kon zijn stemming misschien nog doen omslaan.
4 weken geleden was de uitnodiging op de mat gevallen. Herman En Babs waren samen met 30 anderen uitgenodigd voor een Themafeest bij Diederik. Normaal hield hij niet van dit soort verkleedpartijen, maar dit was wat anders. Diederik had groot uitgepakt en organiseerde een etentje midden op de Kralose heide, gebaseerd op het afsluitende feestmaal uit Asterix. Aan alles was gedacht: echte Gallische kroezen voor het bier, everzwijnen aan het spit en een authentieke ronde tafel. Iedereen moest verkleed komen als een van de helden uit het verhaal. Om te voorkomen dat ze allemaal als Obelix kwamen, had Diederik via loting bepaald welke rol iedereen zou krijgen.
Hijzelf kwam als Panoramix de druïde, zijn vrouw als de echtgenote van Nestorix en Babs was helemaal in haar nopjes met haar rol als de beeldschone Walhalla. Ze had uren voor de spiegel gestaan en diep van binnen moest Herman toegeven dat het resultaat prachtig was. Om 18.00 uur exact moesten ze aanwezig zijn.
‘Schiet toch eens op man,’ zei Babs. ‘Over een uurtje moeten we weg en je bent nog niet eens begonnen.’
‘Ik voel me niet helemaal lekker,’ probeerde Herman met een zielig stemmetje.
‘Niks mee te maken. Al krijg je acute aids, jij gaat mee naar dat feest. Je pak hangt op de slaapkamer.’
Herman zuchtte en liep naar boven. Er was geen ontkomen aan. Hij moest eraan geloven.
Na drie kwartier bekeek hij zichzelf in de spiegel. De roze kleding viel nog enigszins mee, maar die achterlijke gele pruik sloeg alles. Elk kostuum was ook voorzien van een kenmerkend attribuut. Obelix had uiteraard een menhir en Panoramix een koperen ketel. Hij moest het doen met een deegroller.
Op het feestterrein stond een man met een megafoon die alle gasten aankondigde
‘Mevrouw Nestorix vergezeld door onze wijze druïde Panoramix,’ schalde het over de heide.
Herman probeerde zich te verstoppen achter Babs, maar met een kneepje in zijn arm gaf ze hem te kennen dat hij normaal moest doen.
‘De lieftallige Walhalla vergezeld door Bellefleur de vrouw van ons stamhoofd Abraracourcix.’
Diederik kreeg de slappe lach en Herman begreep opeens wat er gaande was. Deze loterij was lichtelijk gemanipuleerd. Dat zou hij hem in de toekomst betaald zetten.
