Hoewel ze meestal hun zaakjes wel alleen kunnen oplossen, zijn meerdere stripfiguren afhankelijk van fantastische attributen om hun doel te bereiken. Wat de scenarioschrijver zich niet realiseert is dat daardoor verveling en herhaling op de loer liggen.
Vanaf het verschijnen van Jerom in de Dolle musketiers worden de meeste Suske en Wiske verhalen uiterst voorspelbaar. Er ontstaat een probleem en wat schetst onze verbazing, de oersterke held verschijnt op het goede moment om de handel op te lossen. In combinatie met Barabas’ teletijdmachine is niets meer onmogelijk.
Hetzelfde zie je bij Popeye. Het plot is steeds gelijk: Brutus wordt verliefd op Olijfje,(volgens mij is hij blind trouwens) Popeye wil haar behouden en na een reeks van afranselingen brengt een blik spinazie de oplossing. Dat groene spul had trouwens nog een nadeel. Door de bekende cartoons was ook mijn moeder ervan overtuigd dat je sterk werd van die drab en moest ik me menigmaal door een bord met die derrie worstelen.
Bij Gargamel van de Smurfen ligt het wat anders. Die arme man is er na jaren onderzoek eindelijk achter gekomen wat het recept is voor de steen der wijzen. Helaas voor hem moet er dan ook zo’n klein blauw ventje meegekookt worden. Logisch toch dat het hem mateloos irriteert dat die kereltjes hem continu door de vingers glippen.
Over Asterix en de toverdrank wil ik hier niet veel zeggen. Het brouwsel van Panoramix maakt het wel erg makkelijk om de Romeinse dreiging neer te slaan. Neem een voorbeeld aan Plok uit Joris PK, beste Obelix. Die gebruikt gewoon een ouderwetse hamer om de zaak te regelen.
De ultieme hulpmiddelen vind je natuurlijk bij de Marvel- en DC-helden. Ze worden onoverwinnelijk, wat bij een confrontatie tussen verschillende superhelden tot scenarioproblemen kan leiden. Een uitzondering vind ik Batman. Hij werkt met standaard spierkracht en ontwikkelt zijn gadgets meestal zelf. De Batmobiel en vleermuisboemerang vind ik daarvan de mooiste voorbeelden.
Samenvattend: een gadget, of oerkracht is natuurlijk leuk in een strip, maar het moet niet bepalend worden. Er dreigt de weg van de minste weerstand, die echte originaliteit in de weg staat.