Toen ik vandaag de winkel binnenliep, viel mijn oog op de nieuwste uitgave van Bollie en Billie: Koning deugniet. Deel 39 uit de serie gemaakt door Roba en voortgezet door Cazenove en Bastide. Zou de strip nog steeds zo leuk zijn?
Mijn eerste kennismaking met Bollie en Billie was in het tijdschrift Sjors. Vreemd genoeg heette het daar Bas en Boef en pas bij de overgang naar de Eppo werd het Bollie en Billie. De strip blonk uit door herkenbaarheid, maar in eerste instantie vond ik hem leuk en zeker niet meer dan dat.
Dat veranderde toen wij, mij vrouw en ik, in 1978 een Cocker Spaniel kregen. (mijn huwelijkscadeau aan haar, jazeker!) Het hondje, puppy genaamd, bleek opvallend veel karaktertrekken van Billie te hebben. Zo duwde hij ook steeds de bal onder de bank en moest ik hem er weer onderuit halen, jankte hij vreselijk als ik op de blokfluit speelde en had hij een gruwelijke hekel aan in bad gaan. Dat laatste heb ik nooit begrepen, want zwemmen vond hij geweldig. Het schijnt dat dit ras zelfs vroeger voor de eendenjacht gebruikt werd.
In het nieuwe album komt de angst voor badderen uiteraard weer terug en ook de communicatie met Carolien (of Karolien) de schildpad en de kleine blauwe vogeltjes. Vroeger zag je deze diertjes nog wel eens op levende schilderijen op de achtergrond verschijnen, maar dat heb ik in het nieuwe album niet kunnen ontdekken.
Het leukste vond ik de serie-gags over een bezoek aan een historisch kasteel, met als hoogtepunt het wegkapen van een stuk vlees tijdens een valkeniersshow. Verder was het opvallend dat de rol van de moeder van Bollie meer uitgewerkt was. Heel misschien een voorbeeld van de vrouwvriendelijkere benadering in stripalbums.
Al met al viel het album me zeker niet tegen en hebben Cazenove en Bastide op een zeer herkenbare manier voortgeborduurd op de creatie van Roba en dat kun je zeker niet zeggen van alle overnames op stripgebied…
