Soms komt een unieke mogelijkheid gewoon uit de lucht vallen. Na een tip van een trouwe klant komen we achter het adres van een van de helden uit de Pep-era. Opgetogen gaan mijn trouwe assistent Raymon en ik op pad voor een interview met…De Generaal.
‘De heren van Akim neem ik aan. Komt u binnen. De Generaal is even onderweg om de macht te grijpen, maar heeft beloofd voor de thee terug te zijn.’
Een statige persoon met lang golvend haar gaat ons voor in de hal van een prachtig pand aan de Keizersgracht in onze hoofdstad.
‘Mag ik me even voorstellen, Joris PK. Als kenner van meneer De Smets verhalen heeft u vast wel van me gehoord.’
Ik knik en bevestig zijn opmerking. Natuurlijk heb ik van hem gehoord. Joris PK met zijn partner Plok. Het Zwingende zwaard, het Goddelijk profiel, prachtige albums.
In de hal hangen overal schilderijen met afbeeldingen van de Generaal. Elk schilderij heeft één tekstballon met een vreemde uitspraak uit de strip: snok, reutel, vrut, prots…
‘Dit zijn allemaal typische uitdrukkingen van de Generaal die meneer de Smet hier vereeuwigd heeft,’ zegt Joris die ons ziet kijken. ‘Zal ik u even voorgaan naar de salon?’
Nadat Raymon een voet over de drempel heeft gezet landt een houten hamer met een enorme klap net naast zijn linkervoet. Een vergelijkbare dreun naast zijn rechtervoet volgt een fractie van een seconde later. Mijn trouwe assistent doet enkele stappen achteruit en valt languit over een bloembak.
‘Excuses voor mijn vriend Plok,’ zegt Joris. ‘Zijn humor wordt niet door iedereen op prijs gesteld.’
Hij helpt Raymon overeind en laat hem plaatsnemen in een riante fauteuil. De schade valt mee, maar de schrik zit er behoorlijk in.
Joris trekt aan een schellekoord en even later verschijnt een jongedame met thee en diverse heerlijkheden.
‘Mag ik even voorstellen, onze lieftallige huisgenoot Truus. U ook bekend neem ik aan.’
‘Ach mallerd,’ reageert de schoonheid wiens uitgebreide voorgevel je bij voorbaat dwingt om aan spruitjes te gaan denken.
Joris heeft blijkbaar de verwondering in mijn ogen waargenomen, want hij begint zonder vraag aan een uitleg.
‘Nadat meneer De Smet overleden was, heeft hij dit prachtige pand aan al zijn creaties nagelaten. Niet iedereen heeft er gebruik van gemaakt, maar Truus, de Generaal, Plok en ik wonen hier al jaren met veel plezier. Vanaf volgende week trekt ook Lodewijk bij ons in. Momenteel zit hij in een bezwaarprocedure, omdat de sociale dienst weigert hem een extraatje te geven voor zijn 25-jarig jubileum bij de soos.’
Raymon neemt ondertussen met trillende vingers een slokje van zijn thee en kijkt angstig naar Plok. De barbaar met zijn Vikinghelm kijkt hem continu aan en tikt dreigend met de hamer op zijn kolenschoppen van handen. Ik zie aan mijn trouwe assistent dat het hem langzaam teveel wordt.
Net als ik wil voorstellen om het bezoek te beëindigen, springt Raymon op en sprint richting de deur. De uithaal van Plok mist hem op enkele millimeters.
Terug bij de zaak overlegt hij kort met de baas en neemt een middagje vrij. De kans dat ik in de toekomst nog van zijn diensten gebruik kan maken, is tot ver onder nul gedaald.
