Het wordt Herman iets te veel om elke 2 weken een recensie over een stripboek te schrijven. Daarom heeft hij zijn vriend Max gevraagd, om af en toe de honneurs waar te nemen. Vandaag bespreken ze samen Een stil geloof in Engelen. Een Graphic novel naar de fameuze thriller van R.J. Ellory.
Nadat Babs de hielen heeft gelicht, schenkt Herman voor hem en Max een borreltje in. Echte kerels drinken nou eenmaal geen koffie als ze met hun hobby bezig zijn.
‘Wat vond je ervan,’ vroeg hij nadat de jonge klare in zijn keelgat is verdwenen.
‘Heb je het boek zelf gelezen?’ vraagt Max.
Herman schudt zijn hoofd. Hij heeft het de laatste tijd veel te druk met de tuinobsessie van Babs.
‘Begin er dan maar snel aan,’ zegt Max ‘want dit is het beste stripboek dat ik ooit gelezen heb.’
Herman tapt zijn kelkje nog eens vol en kijkt zijn vriend glimlachend aan.
‘Zeker nooit iets gelezen van E.P. Jacobs, of Herge?’
‘Natuurlijk wel,’ antwoordt Max ‘maar dit is heel iets anders.’
Herman gaat in zijn favoriete leunstoel zitten en luistert.
‘Een paar jaar geleden las ik de Engelse versie van de roman van Ellory,’ begint Max. ‘Dat boek is geniaal, dus ik kon me niet voorstellen dat een stripboek daarbij in de buurt kan komen. Een misvatting dus. Ondanks dat ik me de kernpunten van het plot herinnerde, was ik niet in staat het boek neer te leggen. Ik moest weten hoe het afliep, een geniale pageturner.’
‘Wat is het verschil met bijvoorbeeld Het Gele Teken,’ vraagt Herman.
‘De spanningsopbouw, het taalgebruik en de echtheid van het verhaal,’ antwoordt Max. ‘Het is te vergelijken met een thriller van Mankell, of Jo Nesbo. Je wilt weten wie het gedaan heeft.’
‘Hoe bouwt de auteur de spanning dan op?’
‘Dat kan ik niet precies benoemen, maar je wordt continu op het verkeerde been gezet. Pas helemaal aan het eind kreeg ik een idee wie de dader kon zijn.’
‘En de tekeningen?’
‘Realistisch en feilloos passend bij de sfeer van het verhaal. Weet je wat het is Herman, dit stripboek is een one-shot, maar ik hoop niet dat het eenmalig is. Ik durf bijna te zeggen dat deze uitgave de missing link is.’
Herman fronst zijn wenkbrauwen en kijkt zijn vriend vragend aan.
‘Ja, echt. De missing link tussen stripboeken en populaire Scandinavische of Amerikaanse thrillers.’
Nadat Max naar huis is gegaan begint Herman aan het verhaal. Hij vindt de conclusies van Max sterk overdreven en wil zelf een oordeel kunnen vellen. Na anderhalf uur geconcentreerd lezen, heeft hij de novel uit. Een leeservaring die hij in ieder geval op stripgebied nog nooit meegemaakt heeft. Geweldig!
