Bij Akim is sinds kort een prachtige box te koop met alle verhalen van Guust. Ondanks dat ik de hele reeks in mijn bezit heb, aarzel ik al een week of ik de box ga aanschaffen. Er mocht eens een aflevering bij zitten die ik nog niet gelezen heb. Waar komt de fascinatie voor deze anti-held eigenlijk vandaan.
Guust verschijnt voor het eerst in boekvorm in 1960. Een klein oblong boekje met de treffende naam Gaston. De oplage is zo klein, dat verzamelaars tegenwoordig een klein vermogen moeten betalen om een exemplaar in bezit te krijgen.
Guust ontwikkelt zich van een stuntelige kantoormedewerker, naar een licht anarchistische eenling, die op een creatieve manier probeert zijn doodsaaie werk zo aangenaam mogelijk te maken.
Door een aantal geniale nevenfiguren geeft Franquin zijn hoofdpersoon de kans om elke aflevering in een origineel plot terecht te komen. Demesmaeker met zijn eeuwige contractonderhandelingen, agent Vondelaar met zijn parkeermeter obsessie,(vooral de gag waarin Guust als grap de meter verandert in een gokkast), juffrouw Jannie, Kwabbernoot en ga zo maar door. Welke striptekenaar verzint een naam als Joost-van-Smith-aan-de-overkant?
Samen met zijn huismeeuw en de met de vlakgum van Krasser spelende kat, komen we langzamerhand bij het antwoord. Franquin creëert niet alleen een stripfiguur met een levend karakter, hij plaatst hem ook nog eens in een wereld waarin het onmogelijk is om een saaie dag te beleven. De prikkels van buitenaf zijn te heftig en maken van het leven van de hoofdpersoon een aaneenschakeling van unieke gebeurtenissen
Is Guust dan de beste gagstrip ooit gemaakt? Ik durf deze vraag niet meteen met ja, of nee te beantwoorden, maar hij komt wel heel dichtbij. Bij andere gagstrips zoals Garfield, S1ngle, of Elsje vindt uiteindelijk altijd een vervlakking plaats. Bij Guust is hier geen sprake van. Een logisch gevolg van de genialiteit van de maker, André Franquin. Hulde!
