Herman twijfelt even met welk stripboek hij zal beginnen, Chez Adolf van Rodolphe, of de nieuwe Tanguy en Laverdure. Na enig aarzelen besluit hij tot de eerste. De titel wekt net iets meer vragen op.
Na een paar pagina’s is de titel reeds verklaard. Chez Adolf is de naam van een café tijdens de opkomst van nazi-Duitsland in 1933. Het doet Herman denken aan een kroeg met de vergelijkbare naam waar hij vroeger kwam: Chez ome Cor. (niet alleen de naam was apart van dit etablissement, maar vooral het feit dat ome Cor een vrouw was)
Chez Adolf wordt verteld vanuit het perspectief van schoolmeester Karl Steig. Op een intrigerende wijze wordt de twijfel beschreven die deze persoon bezig houdt, tijdens de groeiende invloed van de nazi’s na de verkiezing van Adolf Hitler in 1933. De druk op mensen om lid te worden van de partij wordt met de dag groter. Dat geldt ook voor Karl die zichzelf a-politiek noemt, maar ook met de voordelen van dit lidmaatschap geconfronteerd wordt.
Herman vraagt zich af wat hij zelf in die situatie gedaan had en komt tot de conclusie dat hij daar geen antwoord op kan geven. Gelukkig leeft hij niet in die periode en is hij bij zijn werk niet afhankelijk van het lidmaatschap van welke partij dan ook.
De standaard gebeurtenissen zoals de Jodenvervolging, de boekverbranding en de brand in de Reichstag komen uiteraard aan de orde. Het verschil is echter dat in deze uitgave de menselijke factor uitgewerkt wordt. Hoe reageert de ‘gewone’ man op de opkomst van Hitlers dictatoriale regime. Door de mooie tekeningen van Ramón Marcos en het feilloos uitgewerkte scenario van Rodolphe zijn de makers bovengemiddeld in hun doelstelling geslaagd. Herman kijkt dan ook reikhalzend uit naar deel 2, dat verder gaat in 1939.
Aan het eind van deze blog wil Herman toch even een opmerking maken over de nieuwe Tanguy en Laverdure, Terug naar de ooievaars. Het stripboek is qua plot fantastisch, maar aan het eind blijkt opeens dat de oplossing pas plaatsvindt in het volgende deel. Dit is natuurlijk standaard voor veel series, maar hij hoopt dat Arboris dit keer geen 2 jaar wacht voor dit vervolg. Het deel is per slot van rekening in Frankrijk reeds verschenen.
