Herman baalde als de bekende stekker. Door die Coronaflauwekul kon hij niet meer naar zijn favoriete stripwinkel gaan, maar moest alles via internet bestellen. Nou verwerkte stripwinkel Akim zijn bestellingen uitstekend, maar er deed zich een ander probleem voor.
Voor de crisis kocht hij zijn strips in de winkel en rekende ook daar af. Zo kon hij een gedeelte cash en een gedeelte via pin betalen. Babs had zo geen exact overzicht van zijn aankopen en dat zorgde ervoor dat hij iets meer kon uitgeven dan afgesproken. Tegenwoordig hoorde hij direct na een bestelling:
‘Je hebt je 100 euro voor deze maand al uitgegeven Gerard liefje, dus netjes wachten tot volgende maand.’
De broek begon hem af te zakken en hij moest snel een oplossing vinden. De achterstand op Diederik, die toch al gigantisch was, zou anders volledig uit de klauwen lopen.
Die middag stapte hij op de fiets en reed naar de Ulgersmaweg. Hij was al jaren trouwe klant en misschien zouden ze voor hem een uitzondering maken. Gewoon net als vroeger achterom op het raam kloppen en om de nieuwe Yoko Tsuno vragen. Hij plaatste zijn fiets in het rek en liep naar de zij-ingang. Gesloten! Zou hij gewoon op de bel drukken? Er zou vast wel iemand aanwezig zijn. Hij trok de stoute schoenen aan en drukte op het witte knopje. Vrijwel onmiddellijk ging de deur open en een corpulente man in werkkleding keek hem verbaasd aan.
‘Wat komst doun, wie bin aant waark.’
Herman stotterde iets over Yoko Tsuno en keek verbaasd langs de man heen. De hele hal was leeg en op wat oude posters op een pilaar na, deed niets meer denken aan zijn geliefde stripwinkel.
‘Ik kwam voor een stripboek, maar ben ik wel op het goede adres?’
‘Hier goan ze allennig nog Hering en Kibbelling verkoop’n.’ antwoordde de man. ‘Veur stripbouk’n most op internet weez’n’
Hij gooide de deur voor Herman dicht en ging verder met zijn werk. Op de terugweg voelde hij een diepe depressie opkomen. Was dit echt het einde van zijn geliefde winkel. Kon hij echt alleen nog maar via internet bestellen en niet wekelijks rondstruinen in het prachtige winkelaanbod? De Coronashit begon ernstige gevolgen te krijgen.
Thuis hield hij het niet meer uit en besloot te bellen. Hij moest weten wat er aan de hand was.
‘Stripwinkel Akim met Levi.’
‘Ja hallo met Herman Gerards. Ik was vanmiddag even bij uw winkel en zag dat de hele hal leeg was. Stoppen jullie met de winkel?’
‘Nee meneer. We gaan alles opnieuw indelen en de zaak een goede beurt geven. Zo gebruiken we de lockdown tenminste op een positieve manier.’
Herman bedankte Levi en hing op. He, dat was een pak van zijn hart. Volgens het RIVM moest je een goed vooruitzicht hebben om de stress van de crisis aan te kunnen. Die van hem was net gearriveerd.
