‘Wil je nog iets hebben, anders ga ik even bij Tillie langs?’ Herman keek naar zijn vrouw die met de jas aan in de deuropening stond. Hij dacht even na, maar besloot geen risico te nemen. Voor je het wist stond hij weer op de houten trap het plafond te witten.
‘Neen dank je lieverd,’ antwoordde hij met zachte stem. ‘Als er iets is bel ik je wel.’
Babs liep naar beneden en Herman ging rechtop zitten. 1 week geleden was Babs op het lumineuze idee gekomen om het huis weer een fris aangezicht te geven. Een likje nieuwe verf zou daarbij wonderen doen. Welke uitvluchten Herman ook verzon, het had geen enkel nut. Volgens Babs konden ze de Coronacrisis in hun voordeel gebruiken en eindelijk alle achterstallige klussen oppakken. Het argument van haar broer Diederik dat je veel geld kon uitsparen door het zelf te doen, had Herman in een onmogelijke positie gebracht.
Na 10 minuten sauzen begreep hij dat het tijd was voor een noodmaatregel. Hij pakte een emmer muurverf en stortte met een ijzingwekkende kreet ter aarde. Zijn rug had het begeven. Babs probeerde hem tevergeefs overeind te trekken en een kort bezoek aan de huisarts zorgde ervoor dat hij minimaal 4 weken geen zwaar werk mocht doen.
Hij pakte deel 89 De Dolle Musketiers en bekeek de voorkant. Dit was toch het deel waarin Jerom voor het eerst voorkwam? Hij had eindelijk de kans om Suske en Wiske vanaf deel 67 op volgorde te lezen. Een must voor de ware stripliefhebber. Het gerucht ging dat in november een nooit uitgegeven deel van de blauwe reeks zou verschijnen: De Sonometer.
Of hij het tot zolang kon volhouden, was natuurlijk een vraagteken. Hij opende het stripboek en keek enige tellen verbaasd naar de inhoud. Het middenstuk was uitgesneden en netjes opgestapeld zaten er 5 briefjes van 20 euro in. Natuurlijk, dat was zijn reserve als de nood aan de man kwam. Hij was bijna vergeten dat hij het in dit stripboek verborgen had.
Herman stapte uit bed en liep naar zijn stripkamer. Ergens achterin moest nog een exemplaar liggen van deel 89. Hij wilde zijn doel niet doorbreken door alvast aan Sjeik El Rojenbiet te beginnen. Hij boog voorover en probeerde een bananendoos met classics te verschuiven. Verbaasd luisterde hij naar een kort knappend geluid.
Met veel moeite had Babs hem terug in bed geholpen. Anderhalf uur lang had hij hulpeloos op de vloer van de stripkamer gelegen. De pijn in zijn onderrug was vreselijk en na een telefoontje had de huisarts een afspraak gemaakt met de specialist. Wat een stomme actie. De kans dat hij nu tot De Sonometer rustig aan moest doen was aanzienlijk gestegen. De manier waarop was iets minder jofel.
