.jpg)
Herman keek naar buiten en zuchtte diep. Wat een drama die Coronacrisis. Zijn café was gesloten, maar dat was het probleem niet. Hij had een goede regeling met de pandjesbaas en de steun van de overheid hielp hem voorlopig prima. Maar die verveling. Babs was de hele dag op pad met haar elektrische fiets en hij zat een beetje Netflix te kijken.
Soms begreep hij helemaal niets van zichzelf. Eindelijk had hij tijd om zijn stripverzameling op orde te brengen, maar in plaats van de handschoen oppakken, voerde hij geen fluit uit. Het leek wel alsof zijn passie minder werd. Zelfs zijn eeuwige helden Kuifje en Gilles de Geus konden zijn hart niet sneller doen kloppen. Misschien moest hij de boel verkopen? Mensen zaten zich nu thuis te vervelen, dus waarschijnlijk was er wel iemand te vinden die zijn hele verzameling in één keer wilde overnemen. Hij ging naar zijn Marktplaatspagina en dacht even na. De advertentie moest er natuurlijk wel professioneel uitzien, met een pakkende titel.
“Wegens omstandigheden te koop aanzienlijke stripverzameling.”
Neen dat was niks. Het leek net alsof er iemand overleden was.
“Door verandering van hobby bied ik mijn stripverzameling aan.”
Weer zo’n kinderachtige omschrijving. De tekst moest veel pakkender zijn. Hij begon de kamer op en neer te ijsberen en na een paar minuten had hij het gevonden.
“Nou moe, duizend bommen en granaten, dat is een prachtig aanbod, als je begrijpt wat ik bedoel.”
Drie superstrips verborgen in een prachtige advertentietitel. Dat moest succes hebben.
Hij beschreef zijn collectie zo gedetailleerd mogelijk en verrijkte het geheel met een aantal duidelijke foto’s. Een waar kunstwerk al zei hij het zelf. Hij plaatste de advertentie online en maakte er een top-advertentie van. Zo konden de echte verzamelaars het snel vinden.
Na 3 dagen had hij nog geen enkel bod, of reactie gehad. Aan de advertentie kon het niet liggen, die zag er super uit. Het moest aan de stemming van de mensen liggen. Waarschijnlijk waren ze depressief, of zo angstig dat ze op hun geld gingen zitten. Hij had geen idee, maar een drama was het wel.
“Wil het niet lukken jonkie?” vroeg Babs terwijl ze achter hem ging staan.
“Niet echt. Het lijkt of mensen niets meer met stripboeken te maken willen hebben,” antwoordde hij.
Babs las de advertentie nog eens over zijn schouder en uitte een diepe zucht.
“Misschien gaat het wat beter als je de advertentie in een ander rubriek plaatst.
Man zoekt vrouw, lijkt me voor een stripcollectie niet echt geschikt.”
