Café Herge deel 3
Nadenkend keek Herman om zich heen. Het pand had natuurlijk wel wat, maar er moest een hoop aan gebeuren. Hier was in geen jaren een kwastje verf binnen geweest. Johan Pantoffelmans had hem erop gewezen, maar zei dat daardoor de huur ook te betalen was. Pandjes in de buurt van het centrum kosten tegenwoordig een vermogen. Hij liep langs de oude verweerde bar en kwam bij een luik. Hij trok de oude verroeste ring omhoog en een misselijkmakende muffe geur verspreidde zich door de ruimte. Het leek wel alsof er een lijk in verborgen lag.
“Vroeger was dat de aardappelkelder,” zei een stem achter hem. “Ik begrijp nu waarom de vorige eigenaar hem hermetisch gesloten hield.”
Hij liep naar Herman toe en stak een met gouden ringen versierde hand uit.
“Kobus M. kachelmans,” zei hij met een brede grijns. “Die M heb ik er alleen aan toegevoegd om het wat interessanter te maken.”
Herman kon nog net een kreet onderdrukken en hoopte dat zijn vingers de komende tijd nog te gebruiken waren.
“Die ouwe Pantoffelnerd heeft me alles uitgelegd, dus u wilt een stripcafé beginnen. Nou ik moet zeggen dan had u geen betere omgeving kunnen uitzoeken.”
Herman stak zijn vingers onder zijn oksels en keek de man vragend aan.
“Stripcafé? Goede omgeving? Hoe bedoelt u?”
“Haha waarom denk je dat hier al die rode lichtjes branden beste man, als presentatie voor de remlichtenkeizer?”
Woedend reed Herman op de fiets naar huis. Wat een misselijkmakende streek van Johan. Door zijn enthousiasme had hij zich geen seconde afgevraagd waarom al die dames zo vriendelijk naar hem zwaaiden. Dat zou hij die Pantoffelmans terugbetalen.
Wordt vervolgd
