Al 2 weken had Herman geen woord met Babs gewisseld. Wat een misselijke streek had ze hem geleverd. Het was niet alleen dat zijn schoonmoeder bij hen ingetrokken was, maar hij voelde het als verraad. Ze had haar broer verkozen boven hem. Dat serpent van een Diederik had de huur van hun huis gebruikt als wapen om zijn eigen moeder bij haar te dumpen.
“Ruim je de spulletjes ook op, Herman schat. Babsje heeft het al druk genoeg met de rest van de huishouding.”
Herman mompelde wat binnensmonds, maar bleef rustig zitten. Dit was zijn huis en hij bepaalde zelf wel of hij zijn spulletjes wilde opruimen. Demonstratief gooide hij een doosje met plastic soldaatjes over de keukentafel.
“Oh, wat enig,” zei zijn schoonmoeder. “Precies dezelfde soldaatjes had Diederikje vroeger ook. Ik vond het altijd zo schattig om die lieve jongen er mee te zien spelen.”
Herman voelde zich misselijk worden en kreeg spontaan last van maagzuur. Dit was toch niet vol te houden.
“Als je klaar bent, mag ik dan mijn legpuzzel op tafel leggen? Ik heb van een Diederik een hele grote gekregen van 2500 stukjes. Tot hij klaar is blijft hij uiteraard op de tafel liggen, maar jij en Babsje mogen ook af en toe meehelpen. Gezellig toch.”
Herman zag zijn geliefde keukentafel naar de geschiedenis verdwijnen, tot zijn blik viel op de deksel van de legpuzzel. Zijn brein schakelde over op hoogspanning en in fracties van een seconde had hij zijn plan uitgewerkt.
“Prachtige puzzel mam, maar hij is veel te groot voor onze tafel. Als u even wacht, zal ik het probleem snel oplossen.”
Anderhalf uur later zat Herman tevreden te genieten van een bakkie koffie. Hij had Diederik opgebeld en gevraagd hoe groot zijn prachtige teakhouten keukentafel was. De opschepper had meteen de maten doorgegeven, welke zijn schoonmoeder live via de speaker kon meeluisteren. Ze reageerde onmiddellijk, waardoor ze nu elke middag gezellig bij Diederik ging puzzelen. Hij nam nog een slokje van zijn koffie en pakte de nieuwe “Kiekeboes”. “Niet van gisteren” was de titel. Haha, treffender kon een titel op dit moment niet zijn.
