Vanmorgen werd ik door de strip van Dirkjan geattendeerd op het feit dat onze goedheiligman weer jarig is. De leerlingen van Van Druten sleurden hem op gepaste wijze over het schoolplein, om zijn baard (geheel volgens traditie) ondanks de uitstekende lijm, van zijn kin te trekken. Sint-Nicolaas…..tja.
In de jaren dat de bisschop van Mira nog echt over ons dak liep, was er nog geen discussie over Zwarte Piet. De onderwijzer op school dreigde nog ouderwets met de roe en Frits Rockefeller ontsnapte op het laatste moment aan een enkeltje Spanje in een oude aardappelzak.
Als je denkt dat ik als 6-jarige kleuter hier jarenlange trauma’s aan over ga houden, heb je het grondig mis. Ik was hier als kind helemaal niet mee bezig. Het enige dat me interesseerde was de chocoladeletter in mijn schoen en de nieuwe Sjors en Sjimmie op de dag zelf.
Tegenwoordig is Zwarte Piet gedoemd te verdwijnen en staan Sjors en Sjimmie op de wachtlijst om zijn voorbeeld te volgen. Ik begrijp het standpunt van ‘Kick out Zwarte Piet’, maar het standpunt van de tegenpartij begrijp ik ook. Laat ik me in deze tijd van drama en problemen, maar niet uitspreken over welke mening me het meest aanspreekt.
Vroeger was Sinterklaas een dag met aan je tanden plakkende taaitaai, smerige borstplaat, keiharde chocoladeletters en droge pepernoten. Allemaal tradities die ik als kind hoog gewaardeerd heb. Tegenwoordig moet ik tijdens de intocht mijn kleinkind beschermen tegen opdringerige actievoerders.
In stripland trekken ze zich van oude en nieuwe tradities niks aan. Van Druten stopt zijn leerlingen in een zak, verzwaart het geheel met enkele bakstenen en pleurt de hele handel in de dorpsvijver. Arie uit Joop Klepzeiker belt als Sint stomdronken 1 dag voor de kerst bij zijn zuster aan. Dat hij eerst zijn broek heeft laten zakken, is natuurlijk een understatement.
Misschien moeten we het zo wel aanpakken. Gun iedereen zijn mening en traditie en discussieer erover met (hopelijk absurde) humor. Op die manier hoeft mijn kleindochter niet meer bang te zijn voor opdringerige actievoerders en kan ik het prachtige verhaal blijven vertellen van een kindervriend balancerend op zijn paard, die cadeautjes in de schoorsteen gooit.
