Waarin Janss zijn lieve zoon Sape op een originele manier uit (in) de brand helpt.
Beste Edgar,
De ruzie met Sape is gisteravond volledig geëscaleerd. Hij overweegt zelfs om zijn thuis te verlaten en in te trekken bij mijn ex Tessa. Nou geloof ik niet dat de soep zo heet genuttigd wordt, maar ik wil toch het een en ander even aan je uitleggen.
Zoals je misschien wel weet is Sape al enige tijd op therapeutische basis thuis. De arme jongen kan de ongemotiveerdheid van de hedendaagse jeugd geen plaats geven in zijn bovengemiddeld briljante geest. Het is dan ook logisch dat hij geen zin had om deel te nemen aan een feestelijke bijeenkomst op zijn werk. Na enig overleg besloten we dat ik zijn honneurs zou waarnemen. Gisteravond was het zover.
In de uitnodiging stond vermeld dat de kledingvoorschriften moesten passen bij de aard van de feestelijkheden. Nou ben ik niet zo van de verkleedpartijen, maar voor mijn zoon heb ik een hoop over.
Mijn eerste idee was om te verschijnen als de schurk Olrik, een creatie van de grote E.P. Na wat probeersels heb ik dat plan laten varen. De kans dat de aanwezige strip-onbenullen het zouden herkennen, lag dicht in de buurt van het absolute nulpunt. Tijdens het lezen van de ochtendkranten kwam ik op een origineel idee. Zelfs mensen die geen affiniteit met de stripwereld hebben, lezen nog altijd de krantenstrips. Omdat Elsje, of een van de dames uit S1ngle, niet echt bij mijn uiterlijk past, besloot ik te gaan als een legendarisch personage uit de Dirkjan-strip. Waarschijnlijk denk je nu meteen aan Van Druten beste Edgar, maar ook die zal niet meteen als zodanig herkend worden. Ik gooide het over een hele andere boeg.
De reacties van Sapes collega’s waren dramatisch. Meteen bij binnenkomst van de feestzaal werd ik door een of andere seniele conciërge de straat op gegooid. Het duidelijk laten zien van mijn uitnodiging veranderde hier niets aan. Het was verboden om je eigen drank mee te nemen en roken in een openbare ruimte was helemaal uit den boze, vertelde de beste man mij na de hardhandige verwijdering. Nou kan ik hier nog enig begrip voor opbrengen, maar als je als Bert uit Dirkjan verkleed komt, moet je het ook goed doen.
Achteraf speelde nog een kleine factor een rol. Ik had de term kledingvoorschriften iets verkeerd geïnterpreteerd. Het ging om het 10-jarig jubileum van de directeur van de school en een driedelig kostuum was meer gepast geweest.
Zo, als de storm weer wat is gaan liggen, ga ik nog even met Sape om de tafel. De lieve jongen zal heus wel begrijpen dat ook zijn vader een kleine vergissing kan maken. Tot die tijd bedankt voor de aandacht,
Tot een volgende keer maar weer,
Je Janss Jacobs
