Door de aanstaande signeersessie van Hanco Kolk heeft meneer Akim deze keer geen afspraak gemaakt voor een bezoek aan een beroemde stripheld. Een logische beslissing, omdat mijn trouwe assistent Raymon en ik veel te druk zijn met de voorbereidingen ervan.
Nadat we voor de zoveelste keer de trap naar de signeerruimte opgelopen zijn, roept Raymon me voor een kop koffie. Dankbaar neem ik plaats op de Chesterfield bank en geniet van het bijgeleverde biscuitje. Net als we het eerste slokje genomen hebben, horen we een klant roepen.
‘Goedemorgen is er iemand die me even helpen kan?’
Een jongeman met bril en een skateboard onder de arm staat halverwege de trap. Ik kijk even naar Raymon, en begrijp onmiddellijk dat ook hij geen zin heeft om weer de trap af te lopen.
‘Kijkt u maar even rond meneer,’ zeg ik om er vanaf te zijn. ‘Na de koffiepauze bent u de eerste.’
Ik knipoog naar Raymon en neem nog een biscuitje. Soms is het erg handig dat meneer Akim even op werkbezoek is.
We drinken genietend onze koffie en overleggen over de manier waarop de fans langs de signeertafel moeten lopen. Mijn trouwe assistent laat me een uitgewerkte plattegrond zien, als ik opeens een hand op mijn schouder voel.
‘Heeft u ook de Tombstone variant van A death in the family? Een vriend tipte me dat het album hier verkrijgbaar is.’
‘Meneer ik schrik me dood,’ antwoord ik. ‘Ik heb geen idee over welk album u het heeft, maar een medewerker zal u zo van dienst zijn.’
‘Ik hoorde die sjap helemaal niet aankomen. Mijn gehoor begint na te laten,’ fluister ik tegen Raymon.
‘Nou mijn gehoor niet en ik wens niet als sjap aangesproken te worden.’
‘Sorry meneer, we hebben het echt druk vandaag. Misschien kunt u een andere keer terugkomen.’
De jongeman lijkt niet onder de indruk van het antwoord en kijkt ons strak aan.
‘Ik eis van u oprechte excuses voor deze onbeschofte benadering, anders ben ik helaas gedwongen om dit probleem op een andere manier op te lossen.’
Raymon gaat staan en loopt kordaat op de jongen af. Hij pakt hem bij de mouw van zijn jas en laat duidelijk blijken dat wij van enige vorm van bedreiging niet gediend zijn. Er volgt een serie van pijlsnelle handelingen, waarna de klant zonder wat te zeggen de zaak verlaat.
Enkele uren later zijn we er nog steeds niet in geslaagd om mijn trouwe assistent van het plafond te bevrijden. Meneer Akim is woedend en verwijt ons dat we de jongeman niet herkend hebben. Elke stripkenner herkent toch de wereldberoemde jas en het skateboard? Ik mompel wat binnensmonds en ga verder met knippen. Peter Parker had best wat minder draden mogen gebruiken.
