Nieuw verhaal over een historische paus, in dit geval Pius XII (1876-1958), die tijdens de opkomst van het nazisme regeerde. Het verhaal in twee delen volgt de achtergrond van de paus die zich diplomatisch moest opstellen.
Parijs, 12 december 1963. Rachel woont een toneelstuk bij, De Plaatsbekleder, waarin paus Pius XII ervan wordt beschuldigd te hebben gezwegen over de genocide op de Joden. Rachel is twintig, een groot deel van haar familie werd gedeporteerd, ze wil meer weten. Maar de opvoering van dit toneelstuk wordt onderbroken door extremisten: 'Heiligschennis!', 'Karikatuur!', 'Weg ermee!”' en zelfs een angstaanjagend 'Vuile Joden!' wordt geuit. De radeloze Rachel vlucht over de natte stoep. Wanneer ze valt, komt een vrouw haar te hulp. Zij is Miriam, de dochter van Israël Zolli, de opperrabbijn van Rome die zich bekeerde tot het christendom en Eugenio als doopnaam nam als eerbetoon aan de paus. Samen volgen ze de weg van de toekomstige paus, van zijn jeugd in Rome tot het conclaaf van 1939.
Hoe Eugenio Pacelli, die geen paus wilde zijn, Pius XII werd op het moment dat de mensheid op het punt stond in de meest verschrikkelijke en complexe periode van de twintigste eeuw terecht te komen.
Wij bieden je de mogelijkheid om op de hoogte gehouden te worden bij het verschijnen van nieuwe, of door je gezocht uitgaven. Je dient hiervoor ingelogd te zijn.
