In Zwart zijn is vies arriveert een jongeman per trein in Muggen om daar te werken in wat door een medereiziger ‘de buitenste duisternis’ wordt genoemd. Het blijkt een fabriek waarin de arbeiders langzaam maar zeker zwart worden en waar veel verzet tegen is. Nijstad baseerde zijn verhaal op protesten tegen de komst van een asfaltfabriek naar Meppel.
Het eerste deel laat goed zien hoe Nijstad, in een veel onheil spellende realistische stijl, de werkelijkheid naar zijn hand zet. Het verzet tegen de fabriek wordt geleid door een Pim Fortuyn-achtig figuur die ‘vooraan wil staan in de strijd tegen de ondergang van de stad’ en de leuze voert ‘zwart zijn is vies’. De leidersfiguur komt direct slecht aan zijn eind. Op de voorlaatste bladzijde zien we hoe een kraai er met een oog vandoor gaat.
| • | Muggen |
Wij bieden je de mogelijkheid om op de hoogte gehouden te worden bij het verschijnen van nieuwe, of door je gezocht uitgaven. Je dient hiervoor ingelogd te zijn.
