Terwijl ik op de zoveelste druilerige julidag Kuifje-curiosa aan het prijzen ben, krijg ik een pakje kauwgumplaatjes in handen. De plaatjes zaten bij Bobbie-bubble gum en ze zijn er alle 64. De set is uit 1964 en het principe herinner ik me. In dezelfde periode had je Donald Duck kauwgum met een stripverhaaltje erin en natuurlijk Bazooka- Joe.
Zoals het een nostalgische oude dwaas betaamt, dwalen mijn gedachten meteen af naar die periode. Toen werd mijn liefde voor het stripverhaal geboren, maar hoe zat dat eigenlijk in elkaar? Wat ik me herinner hadden maar weinig vriendjes echt stripboeken. Als ze er een hadden, was het een Sjors en Sjimmie, soms Suske en Wiske, of een verdwaalde Man van staal. Neen, als rechtgeaarde stripliefhebber behoorde je lid te zijn van een weekblad. Hiervoor had je de keus uit 3 mogelijkheden: Donald Duck, Pep, of Sjors.
Wij waren thuis lid van de Sjors, maar na verloop van tijd begon die me te vervelen. Ik las de Pep bij vriendjes en vond die verhalen veel spannender. Toen ik dit bij mijn ouders aankaartte werd er een soort veto uitgesproken door mijn 2 zussen. Zij zeurden en dramden over de Tina en met een Donald Duck compromis wist ik de dreiging net op tijd af te wenden.
Nou heb ik de Donald Duck altijd met plezier gelezen, maar het was nog lang geen Pep. Achteraf denk ik dat het kwam omdat er vrijwel geen vervolgverhalen instonden. Natuurlijk je had op de laatste pagina’s de Bommelverhalen, maar die waren niet te vergelijken met Roodbaard, Toenga, of Asterix. In de Pep werd met geweldige cliffhangers de spanning elke week zo hoog opgevoerd, dat je smachtte naar het geluid van de brievenbus op zaterdagochtend.
Toen mijn oudste zus het ouderlijk huis had verlaten, kwamen mijn ouders iets beter in hun slappe was te zitten. Mijn zus scoorde de Tina en ik kreeg eindelijk mijn felbegeerde Pep-abonnement. Tegenwoordig heb ik alle Pep-jaargangen compleet. Soms haal ik een paar jaargangen naar beneden en lees ze dan net als vroeger. Het geluid van de brievenbus ontbreekt, maar de cliffhangers zijn nog net zo spannend.
