Aanstaande donderdag 10 januari is een heuglijk moment in de stripwereld. Kuifje van Hergé (Georges Prosper Remi Remi) bestaat dan exact 90 jaar. Op deze datum in 1929 verscheen de eerste aflevering van “les aventures de Tintin au pays des Soviets” in het tijdschrift “Le Petit Vingtième”. Het avontuur duurde tot 8 mei 1930 en was een geweldig succes.
Twee weken voor het eind van het verhaal plaatste de krant een oproep om Kuifje op het station van Brussel te verwelkomen van zijn reis uit de Sovjet-Unie. Het animo hiervoor was dusdanig groot, dat men de padvinder Lucien Bemelmans verkleedde als Kuifje en hem van Leuven naar Brussel liet rijden met de trein. Hier werd hij verwelkomd door een grote menigte en in een cabriolet naar het hoofdkantoor van “Le Petit Vingtième” gereden.
De mythe van Kuifje was geboren. Deze actie werd bij de 2 volgende avonturen in Congo en Amerika opnieuw herhaald. De samenwerking met uitgeverij Casterman zorgde ervoor dat dit soort stunts in ieder geval niet meer plaatsvonden.
Wat moeten we verder zeggen over dit fenomeen? Alles is er al over geschreven. Van de klare lijn, de dubieuze rol van Hergé tijdens de tweede wereldoorlog, de vele verwijzingen naar maatschappelijke problemen en de vermeende homoseksualiteit van de hoofdpersoon.
In het kader van het zogenaamde “Nashville-pamflet” zeker weer actueel.
Voor mij is Kuifje jeugdsentiment. De scheldkanonnades van kapitein Haddock, de domme opmerkingen van de detectives Jansen en Janssen en vooral de streken van Abdallah uit het boek: “Kuifje en het zwarte goud”.
Of Kuifje de bekendste stripfiguur van de wereld is, weet ik niet zeker. Hij is in 110 talen vertaald wat in ieder geval zorgt voor een gigantisch verspreidingsgebied. Misschien is Superman bekender, maar dat is een onderwerp voor een volgende blog. Ikzelf wil alleen maar zeggen: “90 jaar en nog steeds populair? Dat verdient een oprechte felicitatie.”
*vertaling linker strook: Communist?...Je bent een communist?...Hier is een brood
