.jpg)
Ger Apeldoorn geeft op FB aan dat hij een crowdfundingsactie gaat starten om het stripblad Pep nog 1 keer tot leven te wekken. Hij wil hierin voor het eerst gebruik maken van kunstmatige intelligentie voor het ontwerpen van stripverhalen. Is dit de toekomst, of zorgt het voor een neergang van creatieve processen?
De tekening die Apeldoorn als bijlage toont is zeer indrukwekkend moet ik zeggen. Hij vertoont een zeer dramatische expressie en is gemaakt door de tekenaar Enrico Marini in samenwerking met het AI-programma Midjourney. Ik heb hem daarom als bijlage bij deze blog gevoegd.
Nou heb ik op zich weinig bezwaar tegen het gebruik van een tekenprogramma voor het maken van een stripverhaal. We leven nou eenmaal in een nieuwe tijd, waarin voorbereidende potloodschetsen niet meer op papier gemaakt hoeven te worden. Het wordt echter wat anders, als het programma het werk gaat overnemen.
Artificiële intelligentie wordt in Wikipedia omschreven als: ‘het vermogen van een systeem om externe gegevens correct te interpreteren, om te leren van deze gegevens, en om deze lessen te gebruiken om specifieke doelen en taken te verwezenlijken via flexibele aanpassing.’ Het programma leert dus van zijn eigen fouten en prestaties en creëert een eigen kwaliteitsnorm. Doordat dit proces zich eeuwig voortzet, zal het voor de artiest uiteindelijk onmogelijk zijn die kwaliteit te benaderen.
Nou weet ik wel dat de huidige KI-tekenprogramma’s nog niet zover zijn (?), maar kijk eens wat er gebeurd is na de nederlaag van wereldkampioen Gary Kasparov tegen het schaakprogramma Deep Blue. Toen werd het als een totale verrassing gezien dat een computerprogramma van de mens kon winnen, maar tegenwoordig is iedereen kansloos tegen de moderne schaakprogramma’s (met als gevolg dat de Amerikaanse grootmeester Hans Niemann ze illegaal gebruikte tijdens partijen en wereldkampioen Magnus Carlsen versloeg).
Ik heb nu sterk de neiging om allerhande nadelige gevolgen van het gebruik van KI te gaan noemen (verlies van creativiteit, wat gebeurt er als ze ook het scenario overnemen, hoe zit het met copyright op de tekeningen, enz.). Tegelijk realiseer ik me dat het geen nut heeft. Nieuwe ontwikkelingen zijn (helaas?) niet tegen te houden. Daarom stel ik het volgende voor: verplicht tekenaars te noemen dat ze gebruik hebben gemaakt van een bepaald programma door een vermelding onder aan de tekeningen. Misschien motiveert dit de échte kunstenaar om te laten zien dat hij het ook zonder kan.
