Herman is via een vreemde adventskalender in de jungle van Tarzan terechtgekomen. De kalender dreigt door een gorilla vernietigd te worden.
In paniek stond Herman op. Dat tuig was bezig alle chocolade op te eten. Zijn enige mogelijkheid tot terugkeer dreigde te verdwijnen. Hij liep voorzichtig naar de grootste aap en tikte hem voorzichtig op zijn rug. Het dier draaide zich om en stootte een angstwekkend gebrul uit. Aan de bruine slierten tussen zijn tanden te zien, waren alle chocolaatjes richting zijn darmkanaal verdwenen. De gorilla brulde nog een keer en maakte zo duidelijk dat Hermans aanwezigheid niet gewenst was. Hij deed enkele stappen terug en voelde een soort berusting over zich heenkomen. Dat was het dan. Hij was gedoemd de rest van zijn leven met dit soort monsters in de jungle te vertoeven.
De gorilla wreef over zijn maag en gooide de resten van de adventskalender op de grond. Misschien was zijn gestel niet opgewassen tegen pure chocolade uit een andere wereld. Herman liep zachtjes naar het verkreukelde papier en voelde een euforische blijdschap opkomen. Linksonder op 23 december zat nog één vakje dicht.
Hij wilde de kalender pakken, maar zag op het laatste moment een harige hand voorbij schieten. Cheetah was hem te snel af. De chimpansee ging boven op het rieten dak zitten en begon de kalender te bestuderen. Herman wist wat het gevolg was, wanneer hij het laatste chocolaatje ontdekte. Hier moest snel gehandeld worden. Hij pakte een banaan van een schaal, pelde de schil eraf en begon met kleine hapjes te eten. De overdreven smak en slurpgeluiden moesten Cheetah afleiden. De aap sprong van het dak en ging voor hem zitten. Hij stak zijn hand uit om een hapje te bedelen. Herman gaf hem de rest van de banaan en trok op het zelfde moment de kalender uit zijn hand. Zonder aarzeling opende hij het vakje en stopte het laatste chocolaatje in zijn mond.
Net toen hij het wilde doorslikken voelde hij 2 krachtige armen om zijn middel. Hij werd opgetild en voelde de stinkende adem van een gorilla in zijn nek. De druk werd zo hoog dat hij dreigde te stikken. Met alle wilskracht probeerde hij te voorkomen dat het chocolaatje uit zijn mond zou schieten. Na een lange minuut gaf hij het op.
‘Eindelijk, waar ben jij in godsnaam mee bezig.’
Herman werd op de bank gezet en keek verbaasd naar de gezichten van Babs en Diederik.
‘Wie valt er nou in slaap met een chocolaatje in zijn mond. Wees blij dat Diederik de Heimlich-greep beheerst, anders hadden we oud en nieuw zonder jou gevierd.’
‘Oud en nieuw? Het is toch kerst?’ vroeg Herman verbaasd.
‘Neen het is al de hele dag oudjaar,’ antwoordde Diederik, ‘en ondanks alles wil ik je toch een goed 2022 toewensen.
Einde (stripwinkel Akim wenst iedereen een gezond en striprijk 2022 toe.)
