Herman is via een adventskalender in het dorp van de onoverwinnelijke Galliërs terechtgekomen. Nadat Panoramix hem bevrijd heeft, weet hij te ontsnappen.
Herman voelde de druk op zijn blaas stijgen en daarna op oncontroleerbare wijze ontspannen. De bek van de leeuw opende zich maximaal en hij gluurde in de opening waar waarschijnlijk zijn laatste reis zou beginnen. Het dier deed een stap naar voren en hij voelde een keiharde ruk aan zijn broekriem. Nog net zag hij de kaken van het monster keihard op elkaar klappen.
Een goed gebouwde jongeman met een luipaardbroekje bekeek hem enige tijd met gefronste wenkbrauwen. Daarna stootte hij een oorverdovende kreet uit, waardoor Herman een indruk kreeg welk chocolaatje hij dit keer verorberd had. Als reactie op de schreeuw verschenen achtereenvolgens enkele grote gorilla’s, een bloedmooie blondine en een chimpansee. De laatste maakte zich meteen populair door naar de natte plek in zijn kruis te wijzen.
Enkele duizelingwekkende minuten later bevond Herman zich in een prachtige boomhut. Hij voelde zich misselijk, wat niet zo vreemd was na een krankzinnige reis via de lianen van de jungle. Daar kon geen Python in de Efteling tegenop.
Hij ging zitten vlakbij de chimpansee en enkele gorilla’s. De chimp had nog steeds lol over zijn ongelukje en wees om de 10 seconden naar zijn kruis. Stiekem hoopte hij dat het kreng van de boomhut naar beneden zou pleuren. De bloedmooie blondine ging tegenover hem zitten en lachte vriendelijk naar hem.
‘Gelukkig dat Tarzan in de buurt was, anders had Bal-Ja u waarschijnlijk als lunch gebruikt. Mag ik vragen hoe u hier in het hartje van de jungle verzeild geraakt bent.?’
Herman aarzelde even en besloot dat het verhaal van de adventskalender iets te onwaarschijnlijk was. Hij vertelde dat hij geen idee had en wakker werd terwijl de leeuw op het punt stond hem te nuttigen.
‘Mijn man en ik moeten even weg om wat zaken te regelen. Cheetah en de jongens zullen u zolang gezelschap houden. Straks praten we verder.’
Ze stootte een korte kreet uit, waarna haar echtgenoot verscheen en haar om het middel pakte. Ze knikte naar beneden, waarna ze samen met een sprong in de diepte verdwenen. Blijkbaar hadden mannen in deze wildernis ook niets te vertellen.
Hij ging staan om zich even uit te rekken, toen hij de gorilla’s ergens ruzie over zag maken. De grootste hield de adventskalender omhoog, die zo te zien al voor de helft leeggegeten was.
Wordt vervolgd
