Herman heeft bij stripwinkel Akim een mysterieuze telefoon gevonden. Het lijkt een normale gadget van Guust, maar er is wat vreemds aan de hand met de energievoorziening. Veel plezier met dit vervolg. ( de vorige 2 afleveringen staan op akim.nl onder blog 68a en 68b)
Herman draaide het laatste schroefje eruit en legde alles netjes op volgorde. De telefoon was echt helemaal leeg, er zat zelfs geen mogelijkheid in om een batterij te plaatsen. Hij pakte het schermpje beet en hield het tegen het licht, gewoon glas. Hoe was het dan mogelijk dat er afbeeldingen op verschenen? Hij begon langzamerhand nerveus te worden van dat ding. Hij pakte zijn juweliersloep en begon elk onderdeel minutieus te onderzoeken. Na herhaaldelijk kijken meende hij aan de binnenkant van het achterstuk een inscriptie te zien. De letters en cijfers waren echter zo klein, dat hij er echt geen chocola van kon maken. Hier moest het grove werk aan te pas komen.
Hij zocht even in zijn voorraadla en pakte een klein leren doosje. Hierin bevond zich een loep die 50x vergrootte. Een cadeautje van Babs voor zijn verjaardag 4 jaar geleden. Hij legde de achterkant in het licht en probeerde de loep zo stil mogelijk te houden. Na een poosje turen was hij eruit, er stond FN:1089. Hij beschreef de telefoon op google en zette de code erachter, geen enkele hit. Hij schroefde de onderdelen weer in elkaar en staarde even voor zich uit. Misschien was het toch beter hem naar Akim terug te brengen, dat apparaat had iets beangstigend.
Hij hoorde Babs roepen onder aan de trap en liep naar beneden voor een bakkie. Onder het soppen van zijn speculaasje vertelde hij haar zijn bevindingen.
‘Misschien is het zo’n modern iets met van die zonnepanelen,’ zei ze terwijl ze in de Story bladerde.
Herman begreep dat ze niet echt geïnteresseerd was en besloot erover op te houden. Akim was geopend vandaag en hij voelde dat het verstandig was de telefoon terug te brengen.
Bij de Korrewegbrug trapte hij op het laatste moment op de rem. Natuurlijk ging die slagboom net weer naar beneden als hij eraan kwam rijden. Zelf schuld, had hij de fiets maar moeten pakken. Hij zette de motor uit en haalde de telefoon uit zijn binnenzak. Op het schermpje was een berichtje verschenen: ‘Hee Herman, hoe is het ouwe jongen.’
Wordt vervolgd
