‘Kijk nou niet zo sacherijnig,’ zei Babs. ‘Het is toch gezellig zo samen naar de tv te kijken.’Herman mompelde wat binnensmonds en voelde een enorme aanval van maagzuur opkomen. Hij had al een gruwelijke hekel aan die Humberto Tan en nu zat ook zijn zwager Diederik nog aan tafel. 2 weken geleden had het grote nieuws Babs bereikt. Haar broer Diederik had ooit een exemplaar van Doris Dobbel op een vlooienmarkt gevonden en door de extreme waarde had het programma interesse getoond. Herman had hier zijn bedenkingen bij, omdat hij vrijwel zeker wist dat die flapdrol de informatie zelf aan het programma had doorgestuurd. De afgelopen dagen waren werknemers van het programma bij Diederik op bezoek geweest en hadden foto’s van het exemplaar en de rest van zijn verzameling genomen. Babs was trots als de bekende hond met 7 L.. en kon de hele week nergens anders meer over praten. Haar broer had hem tot het uiterste gedreven door zijn voorstel om een handtekening aan Humberto voor hem te vragen. Herman had geantwoord dat hij dat op een bekende warme plek kon steken.
‘Stil even,’ zei Babs. ‘Het gesprek gaat beginnen.’
‘Diederik Swols, mag ik Diederik zeggen?’
Herman zag hem hooghartig ja knikken en kreeg de neiging om weg te rennen.
‘Als ik het goed begrijp vond u het boekje op de vlooienmarkt in Eelde?’
‘Jazeker, het lag onderin een doos met oude Margrieten en Libelles.’
‘Herkende u het onmiddellijk?’
‘Neen, ik kwam er pas echt achter toen ik het thuis in mijn catalogus opzocht. Dit boekje is zo zeldzaam dat vrijwel niemand het meteen herkent.’
Wat een vuile leugenaar. Natuurlijk wist hij wat het was. Hij wilde alleen niet dat Humberto zou voorstellen om de marktkoopman ook een gedeelte van de echte waarde te geven.
‘Hoeveel is de waarde van dit exemplaar vandaag de dag?’
‘Het is een strip van Marc Sleen, met een oplage van hooguit 100. Er zijn er maar enkelen bekend. Ik schat tussen de 15 en 20 duizend euro.’
‘Zo, bent u van het plan het te verkopen?’
‘Wie weet in de toekomst, maar op het moment vind ik het veel te leuk om het in bezit te hebben.’
‘Zoals u als trouwe kijker wel weet, meneer Diederik, maakt Stefano Keizers elke week enkele foto’s die hem raken. Deze week laat hij foto’s zien van uw uitgebreide stripverzameling.
Stefano stond op en liet met zijn bekende grijns de foto’s de revue passeren: een eerste uitgave van Kuifje en het zwarte goud, een originele pagina uit De Texasrakkers en nog meer items die Herman al vele malen had gezien. Hij werd er beroerd van.
‘Aan het eind van mijn fotosessie zag ik een bananendoos met ‘secret’ erop, zei Stefano. ‘Zoals het een nieuwsgierige fotograaf betaamt heb ik de doos geopend en de inhoud gefotografeerd. Ondanks de dubieuze status wilde ik het u toch niet onthouden.’
Herman zijn dag kon niet meer stuk. Diederik had niet geweten waar hij moest kijken en was, met een smoes van buikloop, de studio uitgerend. Babs was zonder verder wat te zeggen naar bed gegaan. Dat gaf niks, want Herman zou de komende weken genoeg tijd krijgen om haar eraan te herinneren. Diederiks collectie antieke seksboekjes, hahaha, hoe mooi kon het leven zijn .
