En weer was hij er ingetrapt. Weken had Babs hem aan de kop gezeurd om naar de camping te gaan, maar tot een week geleden had hij de poot stijf gehouden. Door de invloed van haar broer Diederik, sloeg de wijzer de verkeerde kant op. Hij stelde zijn super-de-luxe caravan gratis ter beschikking, zodat al zijn argumenten aan de horizon verdwenen. Na 5 dagen tropische temperaturen en een legendarische muggenoverlast, zat Herman in de voortent naar de hoosbui te kijken. Onweer kon prachtig zijn, maar niet om 5 uur in de ochtend. Babs was panisch van angst naar de veranda van de kantine gevlucht. Dat was volgens haar een veiligere plek, omdat er 3 hoge iepen naast stonden.
Hij opende de kleine koelkast en haalde er een flesje Westmalle uit. Vooral de dubbelversie vond hij zeer smakelijk. Hij nam een grote slok en liet de situatie op zich inwerken. Diederik had uiteindelijk alleen de voortent vrijgegeven, omdat hij bang was dat zijn nieuwe inrichting beschadigd zou worden. Zelfs koken moesten ze op zo’n achterlijk gaspitje. ‘Voor het echte campinggevoel,’ had die idioot tegen Babs gezegd.
De combinatie van kleffe nachten in het muggenparadijs en het extreme onweer, kon er misschien voor zorgen dat hij morgen weer gewoon in zijn rookstoel kon plaatsnemen. Hij wilde de nieuwe Suske en Wiske nog lezen en was opnieuw begonnen aan de oude comicserie Superman en Batman. Hij moest alleen zorgen voor een definitief zetje in de goede richting.
Genietend nam Herman een slokje van zijn dubbele graanjenever. Het gewiste Wiske had eindelijk weer een goede verhaallijn en tevreden pakte hij de eerste Superman en Batman. Nadat het onweer was gaan liggen, was Babs teruggekeerd naar de voortent. In de ochtendschemering hadden enkele vuurvliegjes een vrolijke dansdemonstratie gegeven. De opmerking van Herman dat de muggen nu elektrisch geladen waren, had de doorslag gegeven. Zelfs complete onzin diende je in een logische context te plaatsen.
