Een half uur voor openingstijd stond Herman voor de deur van de boekhandel. Het verbaasde hem dat hij de enige was. Vandaag zou de winnaar van de stripschapprijs zijn boeken signeren en hij wilde een mooi exemplaar bemachtigen.
2 uur later begon hij het vervelend te vinden. Hij had al voor de 8e keer een rondje door de zaak gemaakt en van een signerende striptekenaar geen spoor. Zelfs de man bij de infobalie had geen enkel idee waar hij het over had. Voor hij naar huis ging besloot hij nog één poging te wagen. Hij liep naar een medewerker die achter een tafeltje zat.
“Kunt u mij ook vertellen waar de winnaar van stripschapprijs signeert?”
“U bedoelt Wasco?”
“Het maakt me niet uit waar hij mee tekent beste man, maar ik wil graag een handtekening.”
“U kent Apenootjes toch wel?”
“Meneer ik hoef ook niets te eten. Ik wil gewoon weten waar die meneer signeert.”
Hij wilde net weglopen, toen de man hem terugriep.
“Meneer mijn naam is Henk van der Spoel. Mijn pseudoniem als striptekenaar is Wasco en ik heb dit jaar de stripschapprijs gewonnen.
Herman schaamde zich dood. Duizend keer bood hij zijn excuses aan en vertelde dat hij nog nooit van de tekenaar Wasco gehoord had. De man lachte vriendelijk en zei dat hij het wel begreep. Hij stond meer bekend als de tekenaar voor tekenaars en was daardoor behoorlijk onbekend bij het grote publiek. Hij pakte een stripboek van de stapel en begon er een tekening in te maken. Herman volgde het proces en werd steeds zenuwachtiger. Wat was dit voor gekras? Die kerel tekende net als iemand van de kleuterschool. Was dit weer een streek van Diederik die hem voor gek wilde zetten?
Wasco legde het boekje voor hem neer en keek hem aan.
“Ik heb er onder geschreven: voor een groot bewonderaar,” zei hij met een grijns. “Dat leek me wel toepasselijk. U kunt het boekje betalen bij de kassa.”
In de bus terug keek Herman op zijn telefoon. Die Wasco bestond echt. Hij begreep voor geen meter hoe zo iemand de stripschapprijs kon krijgen. Zijn Babs had nog meer talent. Gelukkig had hij ongezien het boekje in de plantenbak laten verdwijnen. Het waren donkere tijden in stripland.
