De adelaar van Toledo
Afgelopen weekend startte in Frankrijk ’s werelds grootste wielerspektakel: De Tour de France. 176 tot op het bot gemotiveerde renners strijden om dat ene doel: eeuwige roem. De grootste klasbakken worden in de wielergeschiedenis geëerd door hun bijnaam:
• Eddy, de kannibaal, Merkckx
• Vincenzo, de haai van Messina, Nibali
• Frederico, de adelaar van Toledo, Bahamontes.
• Tom, de vlinder van Maastricht, Dumoulin
Eddy Merckx in Asterix
Deze bijnamen zijn absoluut stripboekwaardig, maar heeft dit wielerevenement ook de weg naar de negende kunst bereikt? Een kort onderzoek levert een aantal minder aansprekende titels op:
• Topprestaties van Eddy Merckx door Yves Duval
• Heldenepos van de Ronde van Frankrijk door Yves Duval
Verder is het natuurlijk grappig dat Eddy Merckx in
Asterix en de Belgen als koerier optreedt, maar dat dekt nog niet de heroïsche strijd die de wielrenners elk jaar leveren.
Is er dan niet één stripboek die recht doet aan dit spektakel?
De teenloze adelaar
Het verhaal begint in 1907. De hoofdpersoon Amédée verliest tijdens een nacht op een berg door de vrieskou zijn tenen. Zijn enorme doorzettingsvermogen zorgt ervoor dat hij uiteindelijk toch de Tour van 1912 kan rijden. Een waarlijk heroïsche prestatie. Wat ik zelf leuk vind, zijn de namen van de bergen:
• De Petit-Breton naar de winnaar uit 1907 en 1908.
• De Garrigou naar de winnaar van 1911
• De Georget naar Emile Georget die 6 ritten won in de tour van 1907
Wat de titel van deze blog betreft zou ik willen zeggen:
De Tour de France mag trots zijn, dat ze vernoemd is naar een van de mooiste boeken van Asterix.
