Beste Edgar, deel 1: Het Gele teken

Beste Edgar, het dagboek van Janss Jacobs deel 1: Het Gele Teken

Beste Edgar,

Vanmorgen het Dagblad van het Noorden van Nando Drewners meegenomen. Eigenlijk is mevr Zwiers aan de beurt, maar ik kan het AD niet uit haar postvak krijgen. De nieuwe Dirkjan, waarop hij een lekker wijf op zijn rug krijgt, geeft me het laatste zetje om mijn droom waar te maken: een levensgroot Gele Teken op mijn rug. Na een belletje met Sjoerds Tattoo-corner kan ik niet meer terug. Vanmiddag om 15.00 uur worden de contouren geplaatst. Sjoerd heeft me al meermalen uitgelegd dat zo’n grote afbeelding niet in een keer gezet kan worden en daarom heb ik meteen 2 vervolgafspraken gemaakt.
   Na een bakkie met Sape even een pingetje uit de diepvries gehaald. De arme jongen is helemaal over zijn toeren en zal toch iets moeten eten vanmiddag. Het valt ook niet mee om aan dat tuig van tegenwoordig les te geven.
   Ruim op tijd kom ik aan bij Sjoerd. Hij is nog even bezig met een klant, waardoor ik de gelegenheid krijg om enkele vaktijdschriften door te bladeren. Wat een waanzinnige tattoos. Sommigen hebben de complete wereld van Lord of the Rings op hun lichaam laten zetten. Misschien een goed idee, beste Edgar; ik bedoel er zijn nog genoeg personages van E.P. die een plek op mijn lichaam verdienen.
   Precies om 15.00 uur neem ik plaats in de stoel. De eerste indruk is niet positief, omdat het ding veel weg heeft van een tandartsstoel. Sjoerd laat me het ontwerp zien, dat uiteindelijk op mijn rug vereeuwigd gaat worden. Na mijn enthousiaste reactie wordt er een sjabloon gemaakt. Op die manier is de tekening op mijn rug exact gelijk aan het ontwerp.
   Nadat ik enigszins comfortabel op mijn buik ben gaan liggen, dringt het hoog snerpende geluid van het tattoo-apparaat tot mijn hersens door. Meteen wordt een verdrongen gedeelte van mijn harde schijf getriggerd en verschijnen meerdere traumatische beelden uit het verleden. De grijze bus van de schooltandarts, het vullen van gaatjes zonder verdoving en het kleine tubetje Prodent dat alleen echte bikkels krijgen. In paniek draai ik me om en door de onverwachte beweging voel ik enkele korte prikjes rond mijn navel.
   Na een korte uitleg van de vreselijke gebeurtenissen uit mijn jeugd, besluit Sjoerd dat we voorlopig niet verder gaan. De trauma’s zullen eerst verwerkt moeten worden. De drie stipjes boven mijn navel hoef ik niet te betalen.
   Thuis vertel ik aan Sape dat ik de tekens van geluk, hoop en liefde op het centrum van mijn lichaam heb laten plaatsen. Hij is zo onder de indruk, dat ik overweeg om er melding van te maken op mijn Tinderprofiel.

Nou bedankt voor je aandacht en tot de volgende keer,

Je Janss Jacobs.