Het staat al een tijdje hoog op mijn verlanglijst, maar vandaag zijn we te gast bij de bekendste stripfamilie van Nederland. Voor deze speciale gelegenheid reizen we af naar het rustieke Drentse plaatsje Mantinge.
Vol positieve spanning staan mijn trouwe assistent Raymon en ik voor het bekende boerderijtje in Drenthe. Door de schermutselingen tijdens onze eerdere interviews is Raymons motivatie tot een dieptepunt gedaald. Een beetje gerichte diplomatie en overredingskracht hebber er voor gezorgd dat hij toch weer meegaat.
Ik laat de koperen bel naast het naambordje ‘Tromp’ rinkelen en weldra wordt de deur geopend door een man met een geruit schort voor.
‘Kom binnen, kom binnen. Let u maar niet op de rommel en mijn outfit, want het leven van een huisman loopt niet altijd volgens plan.’
Hij gaat ons voor naar de woonkamer en even later geniet ik van een heerlijke kop thee op het wereldberoemde bankstel. Zelfs de rode kater zit op zijn vaste plek achter me en Lotje de teckel is op mijn voeten gaan liggen.
‘Is Jans er niet,’ vraag ik aan Jan die een eigengebakken stuk cake voor me neerzet.
‘Ze is met Karlijn shoppen in Assen. Een soort vrouwending dat ik nooit echt zal begrijpen.’
Ik neem een slok van mijn thee en laat de landelijke sfeer van de woonkamer op me inwerken. Dit is toch veel beter dan die drukte in de stad. Toch eens met de vrouw overleggen wat er in de toekomst mogelijk is.
Raymon is ondertussen met Jeroen en Catootje verdiept in een potje Monopoly en ik besluit hem met rust te laten. Dat heeft hij wel verdiend na de incidenten van de afgelopen keren. Ik zet het theekopje op tafel en pak mijn tablet met vragen. Voor zo’n uniek interview moet je goed voorbereid zijn.
‘Hoe bevalt het leven op het Drentse platteland?’
‘Poep op je hand,’ klinkt het hard door de kamer.
Ik kijk verbaasd naar de Monopolytafel, waar Catootje, Jeroen en Raymon me gniffelend aankijken. Niet teveel aandacht aan besteden en gewoon verdergaan. Een grapje moet kunnen.
‘Ik bedoel het leven is toch heel anders dan in de grote stad?’
‘Poep uit je gat.’
Jeroen kijkt trots rond, na zijn legendarische opmerking, maar hij begint me de keel uit te hangen. Op deze manier kan ik een normaal interview wel vergeten.
‘Leuk grapje jongens, maar zo kan ik niet verdergaan.’
‘Poep op je banaan,’ doet Raymon een duit in het zakje.
Jan loopt naar de tafel en spreekt Jeroen en Catootje streng toe. Ik probeer de blik van Raymon te vangen, die door de slappe lach niet voor communicatie vatbaar is. Ik haal even diep adem en besluit nog een kans te wagen.
‘Hoe was uw verhouding met de schrijver Jan Kruis?’
Er valt een stilte en ik voel een onderhuidse spanning opkomen. Je hoopt van niet, maar je weet dat het onvermijdelijk is. Net als Jan antwoord wil geven, komt de ontlading.
‘Poep op het fornuis.’
Op de weg terug zit ik opgefokt achter het stuur. Een geweldig interview naar de maan, door de stomme grappen van een collega. Dat ga ik hem ooit terugbetalen.
Bij stripwinkel Akim komt eigenaar John enthousiast naar buiten.
‘Hoe ging het jongens? Alles goed gelukt?’
‘Poep op het viaduct,’ antwoord ik terwijl hij me verbijsterd aankijkt en loop zonder verder wat te zeggen naar binnen.
